Een Mozaïek van Verlorenen – Nu te zien in de Hoftuin

De expositie is nu te bewonderen in de Hoftuin, gelegen aan Nieuwe Herengracht 18 in Amsterdam. De tuin is toegankelijk alle dagen van de week van 9 tot 17 uur, ons werk is te zien tot 25 oktober 2023. We hebben tegelijk een boek uitgegeven, te koop in de boekwinkel van H’ART of op onze website.

We hebben al veel prachtige reacties ontvangen waaronder een ontroerend artikel geschreven door Jan ter Heide op zijn blog, geïnspireerd door onze expositie. Het is hartverwarmend om te zien hoe het werk tot leven komt in de beleving van anderen.

Bezoekers nemen hun eigen verhalen mee

Afgelopen zondag nodigde ik een aantal Zweedse vrienden uit om de expositie met mij te bekijken. Agneta kwam op eigen initiatief in de jurk van haar moeder. Het was voor haar de eerste keer dat ze de jurk droeg. Een modieus model voor ouderen rond het millennium, nu nog steeds zo goed als nieuw. Maar wat voor emoties brengt dit met zich mee? Agneta deelde dat ze zich een beetje onbeholpen en ernstig voelde. Ik was ontroerd door de jurk en hoe moedig ze daar stond. Het bracht herinneringen terug aan de kleding die ik voor mijn moeder kocht zodat ze mooi kon zijn terwijl ze alleen nog in bed kon liggen.

Dankbaarheid naar de deelnemers

Dit werk is ontstaan dankzij alle mensen die met ons voor de camera stapten en samen met ons onderzochten hoe herinneringen zich manifesteren in de huid. Maandenlang heb ik, samen met Chaja van Kollem, mensen ontvangen in mijn huiskamer, die we omtoverde tot een studio.

De deelnemers kwamen naar ons toe omdat ze hun verhaal zichtbaarheid wilden geven. In langdurige sessies, waarin fotografie en gesprek door elkaar liepen, slaagden ze er allemaal in om hun verhaal op een integere en kwetsbare manier met ons te delen. Ik wil graag mijn bewondering en dankbaarheid uitspreken voor alle dappere individuen die aan ons, en nu ook de wereld, hun ontroerende kwetsbaarheid durfden te tonen.

Een geschikte locatie

Bij nader inzien, geloof ik dat er geen betere plek voor onze expositie had kunnen zijn dan de Hoftuin. De tuin voorziet in alles wat ons project nodig heeft: het is een mooie rustige tuin waar ruimte is voor complexe en diepe emoties.

Ik had wel wat slapeloze nachten voordat ik een oplossing bedacht voor de presentatie in de buitenlucht. Op het moment dat de betonnen blokken en steigerpalen in mijn fantasie plaats maakte voor iets wat ik zelf kon hanteren keerde de nachtrust terug. Met het formaat, de zachtheid en bewegelijkheid van de materialen kwam de menselijke maat tot leven. De schijnbaar toevallige plaatsing van de foto’s op het grasveld (zorgvuldig georganiseerd door Chaja) nodigt uit tot dichterbij komen en deelnemen. Aan de slingerende paden in het gras is nu al te zien dat mensen inderdaad dichtbij komen om te lezen en kijken.

Dus wees welkom en ga kijken!

Met dank aan Mireille van Gils van Humanitas die ons uitnodigde om samen met de Telefoon van de Wind te exposeren en de Diaconie die dat een goed idee vond, Ymer Marinus voor diens creatieve ideeën en vormgeving en natuurlijk aan onze supporters die via Voordekunst of op een andere manier hebben bijgedragen, AfK en Prins Berhard Cultuurfonds.