De kijkers thuis

Wat zegt je huis over wie je bent?

Juist nu we veel thuis zijn past het goed om dit project uit 1995 uit de la te halen.

De woonkamer kan gezien worden als het "openbare" deel van een huis. Hier ontvangen we onze gasten en daarom is het de aangewezen plaats om persoonlijke bezittingen te etaleren. In de foto's wordt de relatie tussen de woonkamer en zijn bewoner gevisualiseerd. De bewoners vervullen een passieve rol door televisie te kijken.

Margareta Svensson fotografeerde De kijkers thuis in 1995

Dit is een detail van de foto van mij in mijn woonkamer in Amsterdam, 1995. Onderdeel van de serie De kijkers thuis (Melkweg Galerie Amsterdam 1995).

 

Mijn grote vraag was of spullen iets over de persoonlijkheid van hun eigenaar zeggen. Mijn conclusie was dat het publiek heel snel een opvatting klaar heeft, maar dat de modellen (inclusief ikzelf) van mening waren dat de objecten "niet zo belangrijk" waren. Hoe dan ook geven de foto's na 25 jaar een mooi tijdsbeeld.

Monique, uit de fotoserie De kijkers thuis, 1995

Iedereen die model stond kreeg het verzoek om een nieuw persoon aan te wijzen. Zo kwamen er steeds meer mensen bij en groeide het netwerk vanzelf. Er was maar een eis: de groep was beperkt tot alleenstaanden. Hierdoor kreeg ik zekerheid dat de inrichting door de afgebeelde bewoner was bepaald. Dit is Monique, een collega van Petra, de nicht van Sannie, de vriendin van mijn buurvrouw Mariska.

Margareta Svensson fotografeerde de kijkers thuis in 1995

Met de toestemming om voorwerpen te verplaatsen kwam ik bij de mensen thuis. Mijn gastheren/vrouwen zaten op hun gebruikelijke plek televisie te kijken. Door hun kijken kon ik rustig mijn foto's ensceneren. Dit is Gunnar, een vriend van Evert.

Marijke gefotografeerd voor de televisie door Margareta Svensson

De camera plaatste is steeds vlak bij de TV. Zo probeerde ik te laten zien wat het televisietoestel zou zien. Hier zien we Marijke, de buurvrouw van Monica, zij was de vijfde schakel afkomstig van een collega.

De kijkers thuis gefotografeerd door Margareta Svensson

De voorwerpen werden geëtaleerd rond hun eigenaar en vallen op door de absurde plaatsing. Mijn buurman Evert.