Crowdfunding en presentatie!
Op dit moment zijn we druk bezig aandacht te vragen voor ons crowdfundingscampagne voor Een Mozaïek van Verlorenen. Wij zijn zeer dankbaar voor alle donaties en stellen het op prijs als je de link wil delen met mensen die er belang bij kunnen hebben. Voor de presentatie van ons ambitieuze project is jouw bijdrage doorslaggevend. Alvast veel dank!
Voelend herinneren
Het onderwerp, voelen en herinneren, is de rode draad in mijn artistieke werk. Sinds het overlijden van mijn moeder heb ik me in het bijzonder geconcentreerd op de relatie tot textiel. Omdat we textiel dicht op de huid dragen is het verband met de tastzin heel duidelijk. In Een Mozaïek van Verlorenen hebben we dat samengebracht met verlies, rouw en eenzaamheid. We hebben gemerkt dat ons onderwerp veel los maakt, helemaal bij diegenen die hebben meegewerkt, maar ook bij mensen die we erover spreken.
Kleding die bewaard blijft
De kleding die bewaard blijft van een overledene heeft vaak een emotionele lading. Het kan een kledingstuk zijn dat de persoon vaak droeg, dat herinneringen oproept uit onze jeugd of dat alleen bij een bijzondere gelegenheid werd gedragen. Het is niet vanzelfsprekend dat we ons bewust zijn van hoe de zintuigen het geheugen kunnen beïnvloeden. Misschien verbinden we het fenomeen eerder aan een traumatische gebeurtenis. In mijn zoektochten probeer ik juist te benadrukken hoe liefdevolle herinneringen door contact met de huid en de handen geactiveerd kunnen worden.
De historische sensatie
Johan Huizinga beschrijft een historische sensatie (‘Het historische museum’, De Gids, 84-1 Amsterdam 1920) die veroorzaakt wordt door een bij voorkeur veel gebruikt object uit een ver verleden. Een historisch object kon bij hem ineens een euforische sensatie teweegbrengen. Hij beschrijft het gevoel alsof hij buiten zichzelf trad en zich in een andere tijd waande.
De charme van slijtage
Slijtage is ook in Een Mozaïek van Verlorenen belangrijk. Een jas, een paar schoenen of handschoenen worden allemaal discreet van vorm veranderd door ze te dragen. Na verloop van tijd ontstaat in een vaak gedragen kledingstuk een afdruk van de persoon die het gebruikt heeft. Die persoonlijke vorm kunnen we soms voelen en het kan troost geven of een ogenblik van connectie.
Voor mij zijn dit waardevolle momenten, het geeft me een gevoel dat mijn leven één geheel is en niet alleen een reeks van dagen. Herinneren met je zintuigen is heel anders dan denken aan het verleden, er is een bepaalde openheid en concentratie nodig om te voelen en niet afgeleid te worden door allerlei gedachten. De zintuigen brengen ons in het moment, elke keer wanneer we voelen zijn we er aanwezig. Op die manier kan een herinnering levend worden en dat kan een heel prettig gevoel geven.
Nu hoop ik natuurlijk dat als je dit leest je eigen herinneringen en gevoelens zich aandienen en dat jij geïnspireerd wordt om voor jezelf te onderzoeken wat herinneren met je zintuigen voor jou betekent.
Dit project is een samenwerking tussen Margareta Svensson en Chaja van Kollem en het wordt mede mogelijk gemaakt door Amsterdams Fonds voor de Kunst (AfK) en Prins Bernhard Cultuurfonds.